Proroctwa dotyczace Jezusa

Proroctwa w Bibli odnośnie Śmierć Jezusa

Sprzedany za trzydzieści srebrników
Proroctwo: I odważyli mi jako zapłatę trzydzieści srebrników. Lecz Pan rzekł do mnie: Wrzuć je do skarbca, tę wysoką cenę, na jaką Mnie oszacowali ! (Zachariasz 11,13-13)
Wypełnienie: Wtedy odszedł jeden z dwunastu, którego zwano Judasz Iskariot, do arcykapłanów, i rzekł: Co mi chcecie dać, a ja go wydam ? Oni zaś wypłacili mu trzydzieści srebrników. (Mateusz 26,14-15)

Zdradzony przez przyjaciela
Proroctwo: Nawet przyjaciel mój, któremu zaufałem, który jadł mój chleb, podniósł piętę przeciwko mnie. (Psalm 41,10)
Wypełnienie: Po tych słowach Jezus, wstrząśnięty do głębi, oświadczył, mówiąc: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, jeden z was mnie wyda […] to jest ten, któremu ja podam umoczony kawałek chleba. Wziął więc kawałek, umoczył go i podał Judaszowi Iskariocie, synowi Szymona. A zaraz potem wszedł w niego szatan […] więc, wziąwszy kawałek chleba, wyszedł, a była noc. (Jan 13,21.26.30)

Zabity jako przestępca
Proroctwo: Dlatego dam mu dział wśród wielkich i z mocarzami będzie dzielił łupy, za to, że ofiarował na śmierć swoją duszę i do przestępców był zaliczony. (Izajasz 53, 12)
Wypełnienie: A była godzina trzecia, kiedy go ukrzyżowali. Był też wypisany napis z podaniem jego winy: Król Żydowski. Ukrzyżowali też z nim złoczyńców, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy. (Marek 15,25-27)
Jezus został skazany na śmierć krzyżową jako przestępca polityczny, rzekomo ogłaszający się królem Izraela i nawołujący do buntu przeciwko cezarowi. Śmierć na krzyżu była wówczas najcięższą i najbardziej hańbiącą karą dla przestępców.

Rozdzielenie szat i rzucanie losów o suknię
Proroctwo: Między siebie dzielą szaty moje, i o suknię moją los rzucają. (Psalm 22,19)
Wypełnienie: A gdy żołnierze ukrzyżowali Jezusa, wzięli szaty jego i podzielili na cztery części, każdemu żołnierzowi część, i zwierzchnią suknię. A ta suknia nie była szyta, ale od góry cała tkana. Tedy rzekli jedni do drugich: Nie krajmy jej, rzućmy o nią losy, czyja ma być. (Jan 19,23-24)

Przebicie rąk i nóg
Proroctwo: Osaczyła mnie gromada złośników, przebodli ręce i nogi moje. Mogę policzyć wszystkie kości moje; oni przyglądają się, sycą się mym widokiem. (Psalm 22,17-18)
Wypełnienie: A gdy przyszli na miejsce, zwane Trupią Czaszką, ukrzyżowali go tam […] A lud stał i przyglądał się. Przełożeni zaś naśmiewali się, mówiąc: Innych ratował, niechże ratuje samego siebie […] Szydzili z niego także i żołnierze, podchodząc doń i podając mu ocet. (Łukasz 23, 33.35-36)
Do krzyża przybijano skazańca właśnie za ręce i nogi. W czasach powstawania Pism Starego Testamentu praktyka ta nie była znana, gdyż Żydzi nigdy nie stosowali krzyżowania.

Napojenie żółcią i octem
Proroctwo: Dodali żółci do pokarmu mego, a w pragnieniu moim napoili mnie octem. (Psalm 69,22)
Wypełnienie: A gdy przyszli na miejsce, zwane Golgota, co znaczy miejsce Trupiej Czaszki, dali mu do picia wino, zmieszane z żółcią (Mateusz 27,33)
Wypełnienie: Potem Jezus, wiedząc, że się już wszystko wykonało, aby się wypełniło Pismo, powiedział: Pragnę. A stało tam naczynie pełne octu; włożywszy więc na pręt hyzopu gąbkę nasiąkniętą octem, podali mu do ust. (Jan 19, 28-29)

Zaćmienie się słońca po śmierci Jezusa

Proroctwo: W owym dniu, mówi Wszechmogący Pan, sprawię, że słońce zajdzie w południe, i mrokiem okryję ziemię w biały dzień. (Amos 8,9)
Wypełnienie: A od szóstej godziny do godziny dziewiątej ciemność zaległa całą ziemię. A około dziewiątej godziny zawołał Jezus donośnym głosem: Eli, Eli, lama sabachtani ! Co znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił ? (Mateusz 27,46)
Według żydowskiego podziału doby, dzień dzielono na dwanaście godzin, z których pierwsza według dzisiejszego czasu trwała od 6.00 do 7.00. Tak więc godzina szósta odpowiada naszej godzinie dwunastej, czyli południu – tak jak zapowiedziano w księdze proroka Amosa.

Nie złamana żadna kość
Proroctwo: Strzeże wszystkich kości jego, żadna z nich się nie złamie. (Psalm 34,21)
Wypełnienie: Wówczas Żydzi, ponieważ był to dzień Przygotowania, aby ciała nie pozostawały przez sabat na krzyżu, albowiem dzień tego sabatu był uroczysty, prosili Piłata, aby im połamano golenie i zdjęto je. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu i drugiemu, którzy byli z nim ukrzyżowani, a gdy podeszli do Jezusa i ujrzeli, że już umarł, nie połamali goleni jego. (Jan 31-34)
Połamanie goleni praktykowano w celu przyspieszenia powolnej śmierci krzyżowej. Zastosowano je w przypadku obu ukrzyżowanych z Jezusem przestępców, lecz Jezus umarł już wcześniej i wobec niego nie było to już potrzebne.

Przebicie boku

Proroctwo: Wtedy spojrzą na Mnie, na tego, którego przebodli, i będą go opłakiwać, jak opłakuje się jedynaka, i będą gorzko biadać nad nim, jak gorzko biadają nad pierworodnym. (Zachariasz 12,11)

Wypełnienie: Lecz jeden z żołnierzy włócznią przebił bok jego i zaraz wyszła krew i woda. (Jan 19,34)
Przebicie włócznią boku praktykowano jako sprawdzenie, czy skazany rzeczywiście już umarł. Pokazanie się krwi i wody nastąpiło przypuszczalnie wskutek wydzielenia się osocza z krwi. Podobne zjawisko obserwowano w przeprowadzonych w dzisiejszych czasach eksperymentach z przebijaniem boku martwych zwierząt.

Proroctwa o życiu Jezusa Chrystusa

Wjazd do Jerozolimy na ośle

Proroctwo: Wesel się bardzo, córko syjońska! Wykrzykuj, córko jeruzalemska! Oto twój król przychodzi do ciebie, sprawiedliwy on i zwycięski, łagodny i jedzie na ośle, na oślęciu, źrebięciu oślicy podjarzemnej. (Zachariasz 9,9)
Wypełnienie: Poszli więc i znaleźli oślę uwiązane u wrót, na zewnątrz, przy drodze, i odwiązali je. A niektórzy z tych, co tam stali, mówili do nich: Cóż to czynicie, że odwiązujecie oślę? A oni odpowiedzieli jak im rozkazał Jezus, i tamci pozwolili im odejść. I przyprowadzili oślę do Jezusa, i włożyli na nie szaty swoje, a On usiadł na nim. (Marek 11,3-7)

Zamieszkały w Kafarnaum (w ziemi Zebulona i Naftalego)
Proroctwo: Jak w przeszłości sprowadził Pan hańbę na ziemię Zebulona i na ziemię Naftalego, tak w przyszłości okryje chwałą drogę morską, Zajordanie i okręg pogan. Lud, który chodzi w ciemności, ujrzy światło wielkie, nad mieszkańcami krainy mroków zabłyśnie światłość. (Izajasz 8,23-9,1)
Wypełnienie: A gdy Jezus usłyszał, że Jana uwięziono, wycofał się do Galilei i opuściwszy Nazaret, przyszedł i zamieszkał w Kafarnaum, nad morzem, na pograniczu krain Zabulona i Neftalego. (Mateusz 4,12-13)

Potomek z linii króla Dawida
Proroctwo: Oto idą dni, mówi Pan, gdy spełnię dobrą obietnicę, którą wypowiedziałem o domu Izraela i o domu Judy. W owych dniach i w owym czasie sprawię, że prawdziwa latorośl wyrośnie Dawidowi. Będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi. (Jeremiasz 33,14-15)
Wypełnienie: Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawidowego, syna Abrahamowego: […] a Jesse miał syna Dawida, króla, a Dawid miał z żoną Uriasza syna Salomona, […]a Jakub miał syna Józefa, męża Marii, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem. (Mateusz 1,1.6.16)
Żydzi przywiązywali zawsze wielką wagę do rodowodów i genealogii poszczególnych osób. W pierwszym wieku naszej ery spisy rodowodów przechowywane były w świątyni w Jerozolimie. Została ona jednak zburzona i spalona przez Rzymian w roku 70 n.e., a wraz z nią zaginęły rodowody sięgające czasów króla Dawida. Człowiek urodzony po roku 70 n.e. nie mógł już łatwo udowodnić, że rzeczywiście jest potomkiem Dawida, dlatego proroctwo nie mogło być spełnione po roku 70. Jezus urodził się blisko początku naszej ery, gdy rodowody jeszcze istniały i istniał dowód pochodzenia Józefa z linii króla Dawida.

Urodzony w Betlejem
Proroctwo: Ale ty, Betlejemie Efrata, najmniejszy z okręgów judzkich, z ciebie mi wyjdzie ten, który będzie władcą Izraela. Początki jego od prawieku, od dni zamierzchłych. (Micheasz 5,1)
Wypełnienie: I stało się w owe dni, że wyszedł dekret cesarza Augusta, aby spisano cały świat. Pierwszy ten spis odbył się, gdy Kwiryniusz był namiestnikiem Syrii. Szli więc do spisu, każdy do miasta swego. Poszedł też i Józef z Galilei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, dlatego że był z domu i z rodu Dawida, aby był spisany wraz z Marią, poślubioną sobie małżonką, która była brzemienna. I gdy tam byli, nadszedł czas, aby porodziła […] A gdy minęło osiem dni, aby obrzezano dziecię, tedy nadano mu imię Jezus. (Łukasz 2,1-6.21)
Mimo iż rodzice Jezusa mieszkali w Nazarecie, wskutek zarządzenia cesarskiego zmuszeni byli udać się do Betlejem, skąd Józef wywodził swój ród. Odnalezione współczesnie starożytne dokumenty potwierdzają, że praktykę tę stosowano wówczas przy spisach ludności. Dzięki temu Jezus urodził się w Betlejem, jak przepowiedziano.

Przemawiający w przypowieściach
Proroctwo: Słuchaj, ludu mój, nauki mojej, nakłońcie uszu na słowa ust moich! Do przypowieści otworzę usta moje, opowiem zagadkowe dzieła starodawne. (Psalm 78,1-2)
Wypełnienie: To wszystko Jezus mówił do ludu w podobieństwach, a bez podobieństwa nic do nich nie mówił. (Mateusz 13,34)
Jezus używał wielu przypowieści (podobieństw), aby poprzez porównanie do codziennych sytuacji i zdarzeń wyjaśnić swoją naukę prostemu ludowi, który go słuchał. Dzięki temu docierał ze swoim głoszeniem do zwykłych ludzi, niewykształconych w Piśmie Świętym, nie umiejących roztrząsać prawd teologicznych.